İçinden Geçeni Söyle

keroLayn' Alıntı:

Valla ekranı görünce benim de ilk tepkim tam olarak bu oldu bu durumu daha önce bi yerlerde okumuştum ve gülüp geçmiştim. İşte gülme komşuna… merkür retrosu bana bi telefon ekranı borçlu .s.s ekran bildiğin paramparça, bakalım ne kadar masraf çıkacak, olmadı yenisini alcaz artık .s.s ama devir eldekine sahip çıkma devri ooff off

Genişletmek için tıkla ...

alcatraz' Alıntı:

geçmiş olsun kanks yaa. gülmemek için zor tutuyorum kendimi =(((
sana 2-3 mac vereyim bas 500 filan bi kısmı cıksın bari tel parasının

Genişletmek için tıkla ...

döngüsel' Alıntı:

Düşündüm de 17 yaşımda ben de bu kafadaydım.: ((((

Genişletmek için tıkla ...

Chen' Alıntı:

Beni de o yaşina döndürdün Dünyanın en güzeli bendim gibi o zaman :))

Ayy yüzüm tebessüm ederken gözlerim doldu

Gittikçe yaşlandiğimi hislerimden anlıyorum fizikten yaşlandiğimi fotoğraflardan

Genişletmek için tıkla ...

döngüsel' Alıntı:

Dur ne yaptın! En güzel zamanlarındasın şu an.

Genişletmek için tıkla ...

Chen' Alıntı:

En güzel zamanlarım o zamanlarmış

Kafa piril piril ufak tefek kaçamaklar, kafadaki en büyük sorun öss filan fjdjzn onu da sorun ettiğim yoktu da biri sorarsa aklıma geliyordu anında geri gidiyordu vay beee yaaa döngüsel bak zamanda yolculuk yaptim gözlerimin arka kısmı şu an geriyi görüyor

Genişletmek için tıkla ...

döngüsel' Alıntı:

Ben hiç özlemiyorum. O kadar baskı vardı ki üzerimde...

Genişletmek için tıkla ...

Chen' Alıntı:

Ayyy sana bir şey anlatayım

O zamanlar dershaneye gidiyorum Ankara`dayım babamın iş yeri de aynı meydanda yani hiç uzak değiliz Bi adım atsam ayağimdan kalan toz babama uçar...

Hayatımda o kadar fink attiğimi hatırlamıyorum

Zuhal diye Bi kız vardı o kız bana görünmezlik duası diye bir şey öğretmişti onu okuduğum zaman görünmeyeceğime çok inandim ne zaman kaçsam onu okurdum @döngüsel iyi ki başima bela gelmemiş ne çok yanliş seyler yaptim ne çok düşünmeden karalar verdim ama eğlendim :)

(bu arada babama hiç yakalanmadım)

Genişletmek için tıkla ...

döngüsel' Alıntı:

Benim deliliklerim üni yıllarımda hep. Liseymiş, öncesiymiş yok gibi bir şey... İstanbul'da okudum, bir sürü yurtta kaldım. Her birinin çevresindeki en tenha sokakları bile keşfetmek için dolaşıp dururdum. Merakımdan başıma bir şey geldiği olmadı hiç. Şanslıydım.
Bir gün Kapalıçarşı'dan Çemberlitaş'a çıkan ara sokakların birinde kaybolmuşum. Tam ağlayacağım, pes edeceğim, ayaklarım bitmiş haldeyken tanıdık bir tabela gördüm. Hiç unutmam, kendimi o andaki kadar çaresiz hissettiğim az an vardır.

Genişletmek için tıkla ...