Soru En Yüksek Temel Değeriniz Nedir?
- Konuyu başlatan Süreyya
- Başlangıç tarihi
Gıcıklık
- Katılım
- 17 Tem 2023
- Mesajlar
- 16,396
- Çözümler
- 1
- Tepki puanı
- 4,566
- Puanları
- 113
- Konum
- ab inferno
- Cinsiyet
- Kadın
Gercegim ve duygularimin saf hali .
İlişkiler tam güvendiğin anda kırılmaya başlar
- Katılım
- 7 Eki 2022
- Mesajlar
- 16,501
- Tepki puanı
- 4,962
- Puanları
- 113
- Yaş
- 35
- Konum
- Kocam köylü
- Cinsiyet
- Kadın
Güven.
Güven varsa hataları affedebilirim yoksa siler atarım.
Güven varsa hataları affedebilirim yoksa siler atarım.
herkes dürüst olduğunu söyler, ben ise genelde davranmaya çalışıyorum. dürüstlüğüm kendi çapımda olduğu için dışarıdaki yargılama ve değer biçenlerinde önemi hiç olmuyor, çünkü hakikati tek bilen benim.
Öyle mi?
nasıl?
IZafi olmus cevap.
sasirdim.
nasıl olmasını bekliyordun?
IZafi olacaksa, dürüstlügün ne anlami var ki o zaman?
Herkesin hakikati kendine olmaz mi? )
Dursun
zaten herkes “kendi doğrusu” üzerinden dürüst. kendi doğrularımı sorgularken bile dürüst kalmaya çalışmamda. herkes dürüsttür; mesele, hangi aynaya baktığın
Stabilite istemek ile kaynakli sanirim.
Dürüstlük gerceklik ( hakikat farkli), bir sigorta islemi görüyor..her iki taraf icin.
Kendine dürüstse insan, baktigi aynalar da dürüst olur.
Kendine dürüst olmak en zoru, degil mi cok sevgili Mepho?
aynaya bakınca dürüst olur, çünkü olanı yansıtır, insana baktığında ise aynısını yansıtmıyor, o yüzden hakikat dediğimiz şey çift kişilik değil, tek kişiliktir. izafi olarak görülmesi de bundan yeğdir. alıntıladığın ilk yorumda da "kendi" hakikat, gerçek ve perspektifimden dem vurmuşum zaten.
bildigimiz aynadan söz ediyorsun..
Anladim..o aynada kendini görürsün, yansimani degil..o da madddesel
sen neysen, karsindakinde (insanda) aynini görürsün..yansitir
"Kimde ne görürsen, kendi öz'ündür."
Hakikat kisilik degil, kendine öz bir Var'liktir.Bizden muâf.
Ama bizden öte.
Dogru.
O zaman su cikarim doguyor;
"Kendimi biliyorum, taniyorum diyorsan,yaniliyorsun."
Gazali
Kendim icin de gecerli.
kendini görmezsin aslında yansımanı görürsün, çünkü kendin "eşsizdir", "bir tane" dir. ayna'nın kapasitesi ne kadarsa, o kadarını sana yansıtır. aynayı ayna yapan küçük parçalardır, bütününü ortaya çıkaran ve sergileyen. o yüzden aslında senin ne olduğun? kim olduğun? nasıl olduğun? önemsizdir. aynanın işlevi yansıtmadır ama kalitesine göre de değişir. eğer insanı da bir ayna metaforu olarak kullanacak isek; bu da insanın kalitesinden mütevellittir. bence gayet güzel açıkladığımı düşünüyorum, ayrıca kimseye reçete yazmakta haddime değil.
dogo argentino köpeğini ırksal olarak çok severim, en büyük hayâllerimden bir tanesidir bahçede besleyip, büyütmek, kendime dost edinmek. neyse, geçen twitter'da takılırken; "sahibini ısıran pitbull" u gördüm, belki sende denk gelmişsindir. sence; hata "pitbull" da mı? yoksa, sahibinde mi? insanoğlu bir matematik midir? tarkovsky 'nin 1+1=1 sorunsalı değil midir? neden, matematiğe indirgiyoruz. neden kabullenemiyoruz? neden inkar ediyoruz?
sohbetlerimde çoğu zaman dile getiririm bir insanı tam anlamıyla tanımak mümkün değildir diye, zaman kavramı hep atlanıyor, değişkenler hep atlanıyor. sürekli metaforlama yapıyorum ama anlamazsan basitede indirgeyebilirim. yazılımda bile bir değişken tanımlarken yüzlerce atama yapabiliyorsun oysa sabit değerler hep aynı kalıyor. insan değişken bir varlıktır, sabit değil. zaman kavramı ve çevresel faktörlerden etkilenir, hatta ve hatta bizatiği karşısındaki insanın kendisinden bile etkilenebilir.
Est.
Had hudud cizgileri cizmiyoruz.
Alis veris yapiyoruz.
Yüzünü gösterir bildigimiz ayna.
Yansimani degil.
AGlayarak aynaya bakanlar var...nasil görünüyorum acaba diye.
O anki görünüsünü merak ediyor...vizuelitesine odakli..icinden gecenlere degil.
Gözyaslari halbuki ruhun incileridir.
Elbet de her insan "essizdir".
Ama her insanda, diger insanlardan parca vardir ve sen birey ve essiz olarak neyi yansitirsan onu görürsün.
Metafor olarak,
Aynanin kapasitesi degildir önemli olan.
Kücücük kirik bir cam parcasi günes ile birlestigi an, binlerce hektarlik ormanlari yok edebilir.
Ay kücüktür ama isigini günesten alir..ve böyle bircok örnekler verilebilir.
Önemli olan neyin yansidigi.
Umarim emeline ulasirsin.
Hayvanlar icgüdüsel varliklardir.
Üstelik pittbul gibi yalniz dövüstürmek icin meydana getirilmis bir hayvanin, icgüdünü bastirabilmesi de hayali bir beklenti olsa gerek.
Iste fitrat dedigimiz olgu da bu.
Tarkosvki'nin 1+1= 1 denklemi, iki insanin ya da herhangi bir seyin, öz'lerini kabul etmis ve böylelikle birlesmisligin bir yolda ilerlemelerini anlatiyor.
Yarim arti yarim bir etmez bu düsüncede.
Kabul ediyoruz iste
1+1= 1 olunca.
insani tanimak bizim vazifemiz mi?
Önce kendimizi tanimamali miyiz?
Kendimizi bilirsek, karsimizdakini de biliriz.
Gnothi Seauton, biliyosun.
Em degerli zaman, kendimize ayirdigimiz zaman.
Anlamiyorum.
anlat bana..aydinlat beni..))
Kabullenmektir belki anahtarin?
Hisleri degisebilir, yasama faktörleri vs vs...
Ama öz'ü asla degismez.
metafor kısmı hariç duygusal bir dilemma gibi olmuş. üzerine ekleyebileceğim pek bir şey göremedim. cımbızla laf veya cümle ayırmışım gibi de olmasın.
dikkatimi çeken kısım ise; "önemli olan neyin yansıdığı"
bakalım mı beraber?
ne görüyorsun?
balon 'un taşa dönüştüğünü mü?
yoksa, asıl özün balonda var olduğunu mu?
orjinal olan balon mu? yoksa, yansıyan taş mı?
bir özden bahsediyorsak eğer orjinal olmamalı mıdır?
ne isen o olmalı değil midir?
ayna mı bozuk? yoksa, balon mu sahte. kararını sen ver.
İkisi de aynı çemberden geçmesine rağmen,
biri yer çekimine meydan okumuş, fizik kurallarından bir haber yansıma diğeri ise öz 'ün ta'kendisi
köpek besleme konusunda umarım, bunu çok istiyorum.
hayvanlar ne kadar içgüdüselse insanlarda o kadar içgüdüsel(ben buna inanıyorum, seni bilemem)
bildiğim kadarıyla pitbull ve türleri dövüştürülmek için meydana getirilmiş bir ırk değil, sadece dogo argentinolar domuz avınnda kullanılmak için cordoba cinsi ve yanılmıyorsam 10 ayrı köpek cinsiyle arjentinde bir baytar tarafından üretilmiş ırk, ayrıca yapay olarak üretildiği için bir çok kronik hastalığıda mevcut. duyma problemi, kalça displazisi gibi..
bak şuna bir açıklık getirelim, söyleşinin en altında da zaten yazıcam ama burada da söyleyim.
"öz" dediğimiz şey insanı olduğu gibi kabul edebilmek, varlığını bütünüyle benimseyebilmek geliyor benim aklıma. bir çok felsefeci farklı tanımlayabilir. belki de ben yanlış tanımlıyorum, biliyorum ya da benimsiyorum.
kesinlikle, insanın kendini tanıması, bilmesi, öğrenmesi bunların hepsi erdemliliğin getirdiği şeyler ve özeller.
"kendini bil” demek kolay, ama kendini bilmek ömür törpüsü bir iş; yaşamdaki bu süre zarfında kendisini bilen, ne istediğini, ne arzuladığını bilen insan kemâle eren, tamamlanmış insandır zaten. herkes aynaya bakıp “ben buyum” deyince olmuyor. zaten insan kendini tanımaya başladığı anda başkalarını da tanımaktan soğuyor.. genelde, çünkü aynı kusurları herkeste görüyor. yani evet, "Gnothi Seauton" kulağa bilgece geliyor, ama pratikte, “kendini tanıma sürecinde” deyip başkalarının hatalarına yorum yapmaya devam ediyor.
anlatmak benim stilim değil, biliyorsun. hoca ve öğrencileri olan sensin, sen anlatcaksın biz dinleyeceğiz ama zorbalamak benim fıtratıma ters, hocalarda genelde oluyor kafası almayan çocukların kafalarını dosya dolabına yapıştırabiliyor, yaşadık. öğretmekteki edinimi teoriksel olarak değil daha çok yaşayarak öğrenmeyi tercih edenlerdenim diyelim. bu yüzdendir zaten başıma gelmeyen kalmayan, ama öğrendikten sonra da "bir müsibet bin nasihattann" iyidir atasözü her şeyi açıklar. korkaklar konuşarak, cesaretli insanlar ise yaşayarak öğrenir. ben çok korkağım, mermilere kafa atmaya devam .p sonrasında ise feveran ve va'veyla.. hayat budur.
neyi? inkâr eden kaçar. kim kimden kaçıyor? buradayım, her şey ve herkesin karşısındayım.
neymiş bizim özümüz? ne kadar mutlak konuşuyoruz, her şeyi biliyoruz. saptamalar yapıyoruz, ama yanılgı ve saptamalarımızı doğrulayacak tersine mühendisliğe karşı geliyoruz. İnsanın özü, “öz” arayışının kendisi, yani insanın özü, kendi özünü aramaktan ibaret. insan kendi özünü barındırsa bile, tanıyamaya bilir. belki, ben tanıyorum ya da tanıyamıyorum ama o döngünün içerisindeyim, nasılsam öyle olduğumu düşünüyorum. eğer benim mantık anlayışım, davranışlarım, inanışlarım "bazı" insan ve düşüncelere ters geliyorsa; beni yargılamak, hedef tahtasına oturtmak, değiştirmek veya değiştirmeye çalışmak kimsenin vazifesi olmamalı.
