Dinamik dünyanın üzerimize yüklediği kasavetten sıyrılıp.çocukluğumuza doğru bir uzanalım.Bu geri dönüş esnasında çocukluk/yetişkinlik arasındaki zamanı,gözlerimizden bir film şeridi gibi kronolijik bir taramadan geçirirsek,yitirdiğimiz şeyin ilk önce masumiyet daha sonrasındaysa hayal kurma becerimiz olduğunu idrak etmek,işten bile olmaz.Yukarı Bak işte tam da bu raddede bu yitik iki mefhumu bize Aşk ile harmanlayıp sunuyor.Dingin,sakin ve kendince bir çocuğun,tam tersi karakterde olan bir başka çocukla hepimizin çocukluğumuzdan aşinası olduğu masum,hayali ve çocuksa aşkı,yetişkin bir bakış açısı ile bize izlettiriyor Yukarı Bak.
Film hakkın da çok yazmayacağım.Zira bugün bir arkadaşımın tavsiyesi ile,gönülsüz olarak izledim ve daha sonra kendisine neden bunu daha önce bana tavsiye etmedin diye kızdım.Her ne kadar dili animasyon olsa da,bana göre bu film maddeden öteye geçemeyenler ile,manayı gönlüne hapsedenleri hakikat derecesinde birbiri ile çarpıştırıyor.Ve nihayetinde mutlu olabilenlerin ancak hakikatin farkına varmış kişilerin olabileceklerini gözümüze sokuyor.
Tavsiye edebileceğim nadir Animasyonlardan biri olsa gerek Yukarı Bak.Aşağıdaysanız Yukarı Bak'arak bir şey kaybetmezsiniz... :)
ben bunu izlerim.
