Bir varmış bir yokmuş, evvel zaman içinde kalbur saman içinde, develer tellal pireler berber iken, ben annemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken..Ülkenin birinde meyveler tir tir titriyormuş. Hava artık onlar için oldukça serinmiş ve artık gitme zamanları gelmiş. Çilek, karpuz, kavun, şeftali, üzüm, incir, kayısı ve daha bir çok meyve gitmeleri gerektiği için çok üzgünmüş bir yandan ağlıyorlar bir yandan da bavullarını hazırlıyorlarmış.
Yaz meyvelerinin gitmeye hazırlandığını duyan sonbahar meyveleri de onların yerini almak için hazırlanmaya başlamışlar. Bir taraf çok mutlu bir taraf ise çok üzgünmüş. Durumun böyle olduğunu duyan Emel yaz ve sonbahar meyvelerini anlaşmaları ve sorunsuz vedalaşmaları için bir araya toplamaya karar vermiş. Bu vedalaşma için yaz meyvelerinden Karpuz, kavun, şeftali ve kayısı çağrılmış. Sonbahar meyvelerinden ise Nar, ayva ve kiviyi davet etmiş. İki tarafta hazırlanmışlar ve Emel’in evinin mutfağında buluşmuşlar. Emel arkadaşları geldiğinde “Hepiniz hoş geldiniz arkadaşlar, biliyorsunuz ki sizler biz insanlar için çok değerlisiniz fakat hepinizi aynı anda tüketmemiz imkansız. Hepinizi taze olarak mevsiminiz de tüketmeliyiz. İşte bu yüzden artık yaz meyvelerinin dinlenme, sonbahar meyvelerinin ise göreve başlama zamanı” demiş. Emel’in bu konuşması iki tarafa da çok etkilemiş. Ama yine de yaz meyvelerinin kalbi burukmuş. Onların bu üzüntüsünü gören Ayva “Arkadaşlar bu kadar üzülmeyin baksanıza sizlerde çok üşüyorsunuz. Artık dinlenmeniz gerek bizlerde zamanı geldiğinde yerimizi kış meyvelerine bırakacağız. Doğanın kanunu böyle” demiş. Bunun üzerine karpuz “Aslına bakarsanız haklısınız, bizler artık gitmeliyiz ama buraları çok özleyeceğiz. Seneye daha güçlü bir şekilde döneceğiz kendinize iyi bakın” demiş
Artık meyvelerin vedalaşma zamanı gelmiş ve yaz meyveleri görevlerini sonbahar meyvelerine teslim etmişler. Eşyalarını toplamışlar ve dinlenmek üzere evlerine çekilmişler. Bir sonra ki yaz tekrardan bütün vitaminlerini saçmak için yerlerini alacaklarmış. Sonbahar meyveleri de arkadaşlarına söz vermişler ve bütün çocuklara vitamin olmak için tezgahlarda yerlerini almışlar. Masal da burada bitmiş.
Yaz meyvelerinin gitmeye hazırlandığını duyan sonbahar meyveleri de onların yerini almak için hazırlanmaya başlamışlar. Bir taraf çok mutlu bir taraf ise çok üzgünmüş. Durumun böyle olduğunu duyan Emel yaz ve sonbahar meyvelerini anlaşmaları ve sorunsuz vedalaşmaları için bir araya toplamaya karar vermiş. Bu vedalaşma için yaz meyvelerinden Karpuz, kavun, şeftali ve kayısı çağrılmış. Sonbahar meyvelerinden ise Nar, ayva ve kiviyi davet etmiş. İki tarafta hazırlanmışlar ve Emel’in evinin mutfağında buluşmuşlar. Emel arkadaşları geldiğinde “Hepiniz hoş geldiniz arkadaşlar, biliyorsunuz ki sizler biz insanlar için çok değerlisiniz fakat hepinizi aynı anda tüketmemiz imkansız. Hepinizi taze olarak mevsiminiz de tüketmeliyiz. İşte bu yüzden artık yaz meyvelerinin dinlenme, sonbahar meyvelerinin ise göreve başlama zamanı” demiş. Emel’in bu konuşması iki tarafa da çok etkilemiş. Ama yine de yaz meyvelerinin kalbi burukmuş. Onların bu üzüntüsünü gören Ayva “Arkadaşlar bu kadar üzülmeyin baksanıza sizlerde çok üşüyorsunuz. Artık dinlenmeniz gerek bizlerde zamanı geldiğinde yerimizi kış meyvelerine bırakacağız. Doğanın kanunu böyle” demiş. Bunun üzerine karpuz “Aslına bakarsanız haklısınız, bizler artık gitmeliyiz ama buraları çok özleyeceğiz. Seneye daha güçlü bir şekilde döneceğiz kendinize iyi bakın” demiş
Artık meyvelerin vedalaşma zamanı gelmiş ve yaz meyveleri görevlerini sonbahar meyvelerine teslim etmişler. Eşyalarını toplamışlar ve dinlenmek üzere evlerine çekilmişler. Bir sonra ki yaz tekrardan bütün vitaminlerini saçmak için yerlerini alacaklarmış. Sonbahar meyveleri de arkadaşlarına söz vermişler ve bütün çocuklara vitamin olmak için tezgahlarda yerlerini almışlar. Masal da burada bitmiş.
