Türk Kurtuluş Savaşının tek yenilgisi olarak bilinen Kütahya – Eskişehir Muharebeleri, sonuçları itibari ile oldukça radikal kararların alınmasına neden olmuştur.
1. Dünya savaşından yenik ayrılan Osmanlı Devleti, Mondros Ateşkes Antlaşması ile fiilen sona ermişti. Anadolu’da başlayan Yunan işgali ise Mustafa Kemal Paşa önderliğinde milli bir kurtuluş hareketinin doğmasına neden olmuştu. 1. ve 2. İnönü savaşı ile Yunan ordusunu yenen milli kuvvetler; 10 Temmuz 1921 tarihinde Yunan güçlerine yenilerek, Türk Kurtuluş savaşındaki ilk ve tek mağlubiyetlerini aldılar.
Kütahya – Eskişehir Savaşının Gelişimi
Ankara’yı merkez seçen milli kuvvetleri ortadan kaldırmak isteyen Yunan güçleri, 10 Temmuz 1921 tarihinde tam 3 kol üzerinden taarruza geçtiler.
Türk ordusuna karşı yapılan bu taarruzun ilk kolu Bursa – Eskişehir arasından başlatılmıştı. İkinci kol ise Tavşanlı ve Kütahya üzerinden oldu. Son Yunan taarruz kolu ise Uşak – Seyitgazi bölgesinden harekete geçti. Türk ordusu bu saldırı sırasında; 1 süvari tugayı, 15 piyade tümeni ile 4 süvari tümeninden oluşuyordu.
10 Temmuz günü saldırıya geçen Yunan güçlerinin asıl hedefi Afyon ve Eskişehir ile Kütahya şehirlerini ele geçirmek ve Ankara yolunu açmaktı. Bunun için de Türk ordusunun en zayıf yeri olarak kabul edilen güney cephesine saldırdılar. Saldırı sonrasında, Bursa’da bulunan Yunan ordusunun kalabalık bir kolu da saldırıya geçti. İkinci İnönü savaşında savaşa katılmayan bu kolun saldırması, Türk tarafının zor anlar yaşamasına neden oldu. Afyon’u ele geçiren işgal kuvvetleri, Seyitgazi yönünde ilerlemeye başladılar. Tüm bu gelişmeler yaşanırken, Türk ordusunun ünlü kumandanlarından olan ve 4. Tümeni komuta eden Yarbay Mehmet Nazım Bey şehit oldu. Ayrıca askeri kaynaklara göre bazı askerler de cepheden kaçtı. Bu yüzden mevcut askeri personelin sayısı azaldı.
Yunan işgal güçlerinin almaya çalıştığı kritik bir tepeyi, onlardan önce davranarak kontrol etmeyi başaran Mehmet Nazım Bey, açılan makineli ateş sonrasında şehit oldu. Kütahya – Eskişehir savaşı, bu acı olay sonrasında Türk ordusunun aleyhine bir şekilde gelişmeye başladı.
1. Dünya savaşından yenik ayrılan Osmanlı Devleti, Mondros Ateşkes Antlaşması ile fiilen sona ermişti. Anadolu’da başlayan Yunan işgali ise Mustafa Kemal Paşa önderliğinde milli bir kurtuluş hareketinin doğmasına neden olmuştu. 1. ve 2. İnönü savaşı ile Yunan ordusunu yenen milli kuvvetler; 10 Temmuz 1921 tarihinde Yunan güçlerine yenilerek, Türk Kurtuluş savaşındaki ilk ve tek mağlubiyetlerini aldılar.
Kütahya – Eskişehir Savaşının Gelişimi
Ankara’yı merkez seçen milli kuvvetleri ortadan kaldırmak isteyen Yunan güçleri, 10 Temmuz 1921 tarihinde tam 3 kol üzerinden taarruza geçtiler.
Türk ordusuna karşı yapılan bu taarruzun ilk kolu Bursa – Eskişehir arasından başlatılmıştı. İkinci kol ise Tavşanlı ve Kütahya üzerinden oldu. Son Yunan taarruz kolu ise Uşak – Seyitgazi bölgesinden harekete geçti. Türk ordusu bu saldırı sırasında; 1 süvari tugayı, 15 piyade tümeni ile 4 süvari tümeninden oluşuyordu.
10 Temmuz günü saldırıya geçen Yunan güçlerinin asıl hedefi Afyon ve Eskişehir ile Kütahya şehirlerini ele geçirmek ve Ankara yolunu açmaktı. Bunun için de Türk ordusunun en zayıf yeri olarak kabul edilen güney cephesine saldırdılar. Saldırı sonrasında, Bursa’da bulunan Yunan ordusunun kalabalık bir kolu da saldırıya geçti. İkinci İnönü savaşında savaşa katılmayan bu kolun saldırması, Türk tarafının zor anlar yaşamasına neden oldu. Afyon’u ele geçiren işgal kuvvetleri, Seyitgazi yönünde ilerlemeye başladılar. Tüm bu gelişmeler yaşanırken, Türk ordusunun ünlü kumandanlarından olan ve 4. Tümeni komuta eden Yarbay Mehmet Nazım Bey şehit oldu. Ayrıca askeri kaynaklara göre bazı askerler de cepheden kaçtı. Bu yüzden mevcut askeri personelin sayısı azaldı.
Yunan işgal güçlerinin almaya çalıştığı kritik bir tepeyi, onlardan önce davranarak kontrol etmeyi başaran Mehmet Nazım Bey, açılan makineli ateş sonrasında şehit oldu. Kütahya – Eskişehir savaşı, bu acı olay sonrasında Türk ordusunun aleyhine bir şekilde gelişmeye başladı.
