Japonya’daki bu Şinto tapınağının ilk tekrarı yaklaşık 2000 yıl önce inşa edildi ve 7. yüzyılın sonlarından beri her yirmi yılda bir yıkılıp yeniden yapıldı.
Bu gelenek, Şinto ölüm ve yeniden doğuş kavramlarını sembolize ediyor, ancak pratik amaçları da vardır. Türbeyi yaklaşık bir nesilde yeniden inşa etmek, geleneksel shinmei-zukuri mimari tarzını canlı tutmaya yardımcı oluyor. Ayrıca ahşabın çoğu yapı malzemesinden çok daha kısa bir ömrü var, bu nedenle tapınağı çürümeden önce yıkmak, doğayı kendi oyununda yenmenin bir yoludur.
Ise Tapınağı yeniden inşa edildiğinde, süslü tasarımın her detayının çoğaltılması gerekiyor ve bu da onu ülkenin en pahalı yapılarından biri haline getiriyor. Ise Tapınağı ve yüzlerce ikincil tapınağın yeniden inşası, Japon hükümetine her seferinde 500 milyon dolara mal oluyor. Fakat bu maliyet ve çabanın çoğu görünmez oluyor. Turistler tapınağı dışarıdan görebilirken, tapınağın iç kısmına yalnızca rahibeler veya rahipler erişiyor.
Bu gelenek, Şinto ölüm ve yeniden doğuş kavramlarını sembolize ediyor, ancak pratik amaçları da vardır. Türbeyi yaklaşık bir nesilde yeniden inşa etmek, geleneksel shinmei-zukuri mimari tarzını canlı tutmaya yardımcı oluyor. Ayrıca ahşabın çoğu yapı malzemesinden çok daha kısa bir ömrü var, bu nedenle tapınağı çürümeden önce yıkmak, doğayı kendi oyununda yenmenin bir yoludur.
Ise Tapınağı yeniden inşa edildiğinde, süslü tasarımın her detayının çoğaltılması gerekiyor ve bu da onu ülkenin en pahalı yapılarından biri haline getiriyor. Ise Tapınağı ve yüzlerce ikincil tapınağın yeniden inşası, Japon hükümetine her seferinde 500 milyon dolara mal oluyor. Fakat bu maliyet ve çabanın çoğu görünmez oluyor. Turistler tapınağı dışarıdan görebilirken, tapınağın iç kısmına yalnızca rahibeler veya rahipler erişiyor.
