Yaman bir avcı bir kuş avlar, kuş can havlinden dile gelir ve adama "sen koyunları, öküzleri yedin, bir çok deveyi kurban ettin. Bu dünyada onlarla bile doymadın, benimle mi doyacaksın?" der, eğer kendisini bırakırsa ona insanların bilmediği çok kıymetli üç nasihat vereceğini söyler, birinci sırrı avcunda, ikincisini balçık damda, üçüncüsünü ulu ağaçta vereceğini söyler ve adam kabul eder.
Avcunda "olmayacak söze kim söylerse söylesin inanma" der ve dama konar, "geçmişine ,kaçmış fırsata ah vah etme" der.
Sonra kuş ağacın tepesine konarak adama "Benim karnımda on bir dirhem ağırlığında paha biçilmez bir inci vardı. Eğer beni kaçırmasaydın o şimdi senin olacaktı" dedi. Bunu duyan adam ağlayıp inlemeye, saçını başını yolmaya başladı. Bunu gören kuş seslendi:
”Ben sana geçmiş gitmiş fırsatlar için ah vah edip üzülme demedim mi? Madem fırsatı kaçırdın, neden üzülüp duruyorsun? Ya öğüdümü dinlemedin yahut da sağırsın. Ayrıca sana olmayacak şeye inanma demedim mi? Benim bütün ağırlığım üç dirhem, karnımda nasıl on bir dirhem ağırlığında inci bulunabilir?”
Bunun üzerine adam kendi kendine: ”Şimdi söylediklerini daha iyi anladım. Haydi şimdi de üçüncü öğüdünü söyle bakayım” dedi.
Kuş: ”o iki öğüdü güzelce tuttun da benden üçüncüsünü mü istiyorsun? Uykuya dalmış bilgisiz kişiye öğüt vermek, çorak toprağa tohum atmak gibidir. Aptallık ve bilgisizlik yırtığı, yama tutmaz.” diyerek uçup gitti.
