O vardı
Bir de ben vardım
Sonra bir de sessizlik
Öylece oturduk
Sonra birden kaldırdı kafasını, gözlerimin içine baktı
Ben de onunkilere baktım
Bir süre öylece bakıştık.
Sonra dedi ki
Eğer insan canını sevdikleri için feda edemeyecekse bir gün
Aldığı her nefes haramdır.
Sonra kalktı gitti.
Ben ise kaldım.
Düşündüm.
Haklıydı...
Eğer hayat varsa, onun da bir anlamı varsa ölümün de bir anlamı olmalıydı.
Zaten hepimiz şu üç günlük dünyaya ölmek için doğmadık mı?
Demek ki ölüm yaşamın ta kendisi...
