sene 2009 yaş 19............
hazırlık bitmiş 1. sınıf ilk dönemdeyim. üniGFByi buldum ben kayıt falan katıldım aralarına. her hafta çarşamba günleri öğle arası aşiyan cafede toplantılarımız olurdu. ben de gidiyorum geliyorum. zaten herkes erkek bi ben varım bi de mat öğretmenliği okuyan bi kız. onla yurtta da arkadaş olduk falan neyse girmiim detaya
o kızla konuşuyorlar benle konuşmuyorlar .s.s bunların kafalar bir güzel bir güzel sürekli makara sarıyorlar, bende de var potansiyel ama tanımıyorum ondan dahil olamıyorum. ama hiçbir toplantıyı da kaçırmıyorum, başkan 1 ben 2 devamsızlık 0
her hafta diyoloğum başkanın nasılsın kero ben iyiyim abi sen nasılsın. bitti bu kadar anca dinliyorum gözlemliyorum
bunlar yaşandı ya
neyse hakan diye bi arkadaş daha var bu ikisi uzun saçlı iki kanki, sürekli makara sarıyorlar. neyse aradan zaman geçti bazen basket maçına gidiyoruz, bazen kayseriye fener geliyo ona, bazen ankara urfa deplasman geziyoruz öyle. ama hiç diyalog yok
derken bizim meşhur 2011 sivas şampiyonluk maçı geldi 3 saatlik yolu 8 saatte falan gittiğimiz
hayatımın en güzel günüydü, sahadan kopardığım hatıra çimleri hala durur
50 kişi deplasmanda kanka olduk artık benim 1.5 yıllık üniGFB maceramın sonunda. zaten alcatrazla bizim evimiz yakınmış komşuymuşuz ama hiç haberimiz yok. nereden olsun ki
onların balkondan bizim ev görünüyo o derece
neyse sohbet muhabbet derken hakanın yerini almayı başardım arkadaşlar, bu gurur hepimizin
derken eski günleri konuşurken bi gün dedi 'biz senin arkandan az konuşmadık. geldi yine bayan buzdolabı aa konuştu bayan buzdolabı bu bildiğin buzdolabı falan...' ama öyleydin kanks diyo bi de
ama şimdi hakanın o tribünde yürümediği tek kız olmak da yani kolay değilmiş çok sonra fark ettim ben de
o koca gruptan hala sürekli irtibat halinde olduğum alcatrazdır. hakan bize sürekli kazık atar hayatımızdan çıkarırız 3-5 yıl sonra tekrar barışırız sonra yine kazık atar bu döngü böyle
o da öle bi hatamızdır bizim için
