Yaşam Ağacı ve Kutsal Kitap - Hristiyanlık

Kutsal Kitap’ın ilk bölümü olan Yaratılış kitabında, Tanrı Adem ve Havva’nın dünyada yaşaması için Aden Bahçesi’ni yarattıktan sonra onlara her türlü ağacın meyvesinden yiyebileceklerini söyledi. Tanrı Aden Bahçesi’nin ortasına Yaşam Ağacı’nı ve iyiyle kötüyü bilme ağacı dikmişti. Bu sayede Adem ve Havva’nın iki seçeneği vardı. Yaşam ağacından alıp Tanrı’ya güvenerek sonsuz yaşama sahip olabilirlerdi ya da Tanrı’ya güvenmeden, kendi bilgeliklerine güvenerek yaşayabilirlerdi. Ancak iyiyi ve kötüyü bilme ağacının sonucu ölümdü. Adem ve Havva, iyiyi ve kötüyü bilme ağacından yiyerek Tanrı’ya karşı gelmişlerdi ve Tanrı bunun karşılığında onları Aden Bahçesi’nden uzaklaştırıp yaşam ağacını ulaşmalarına engellemişti. Bu yüzden biz insanlar olarak tamamen aklanmadan yaşam ağacına, dolayısıyla sonsuz yaşama sahip olamayacağız.

Yaşam Ağacı daha sonra Kutsal Kitap’ta, Süleyman’ın Özdeyişleri’nde karşımıza çıkar:

Bilgelik yaşam ağacıdır ona sarılanlara,
Ne mutlu ona sımsıkı tutunanlara! (Süleyman’ın Özdeyişleri 3:18)

Doğru kişinin işleri yaşam ağacının meyvesine benzer,
Bilge kişi insanları kazanır. (Süleyman’ın Özdeyişleri 11:30)

Okşayıcı dil yaşam ağacıdır,
Çarpık dilse ruhu yaralar. (Süleyman’ın Özdeyişleri 15:4)

Süleyman’ın Özdeyişleri’nde görüldüğü gibi Tanrı’ya, Tanrı’nın bilgeliğine ve yasasına tutunanlar, Tanrı’ya sadık olanlar doğruluk içerisinde olacaklar, bilgelik ve sevgi sözleri söyleyecekler. Bu şekilde Tanrı insanlara esenlikli ve uzun bir yaşam verecektir. Tıpkı Yaşam Ağacı’ndan yer gibi.

Eski Antlaşma, Yeni Antlaşma’daki ve ileride gelecek olan Yaşam Ağacı’nın bir gölgesi gibidir. Yeni Antlaşma’daki İbraniler kitabında şöyle yazar: “Kutsal Yasa’da gelecek iyi şeylerin aslı yoktur, sadece gölgesi vardır.” (İbraniler 10:1).