sevilmeyi bilmeyen bir kadını sevmek, sürekli kilitli bir kapıyı açmaya çalışmaya benzer. iyi niyetle yaklaşsanız da, sevginizi ne kadar açıkça gösterseniz de, o bunu tanıyamaz, anlamlandıramaz ve kabullenemez. çünkü bir insanın sevginizi kabul edebilmesi için önce kendi içinde sevilebilir olduğuna inanması gerekirki bundandır sürekli " kendinizi saygı duyun, sevin " mottosu. siz bu noktada ne kadar çaba sarf ederseniz edin, sevginizin karşıdaki kalpte filizlenmesi onun kendine izin vermesine bağlıdır.
böyle biriyle ilişki kurmak sabır, anlayış ve derin bir farkındalık gerektirir. ancak nihayetinde, karşınızdaki kişinin bu kilidi açmaya gönüllü olması gerektiğini unutmayın. çünkü sevginin gerçek karşılığı, iki tarafın da almaya ve vermeye eşit derecede açık olmasıyla mümkün olabilir. sevginin tek yönlü akması, zamanla sizi tüketir ve ilişkinizi yıpratır. sevgi cesaret ister. ancak bazen en büyük cesaret, vazgeçebilme ve kendi değerinizi görebilme gücüdür.
