Mefâ'îlün / mefâ'îlün / mefâ'îlün / mefâ'îlün
Celîs-i halvetüm vârum habîbüm mâh-ı tâbânum
Enîsüm mahremüm vârum güzeller şâhı sultânum
Hayâtum hâsılum ömrüm şarâb-ı Kevserüm Adnum
Bahârum behçetüm rûzum nigârum verd-i şebîstânum
Neşâtum işetüm bezmüm çerâğum neyyirüm şem’üm
Turunç u nâr u nâencüm benüm şem-i şebistânum
Nebâtum sükkerüm gencüm cihân içinde bî-rencum
Azîzüm Yûsuf um vârum gönül Mısır’ındaki hânu
Stanbul’um Karaman’um diyâr-ı mülket-i Rûm’um
Bedahşân’um ve Kıpçağ’um ve Bağdad’um Horasânum
Saçı vâvum kaşı yâyum gözi pü-fitne bîmârum
Ölürsem boynuna kanun meded hey nâ-müselmânum
Kapunda çünki meddâhum seni medh ederüm dâyim
Yürek pür-gam gözüm pür-nem Muhibbî yemvü hoşhâlüm
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Yalnızlık köşesindeki arkadaşım, efendim, sevgilim, parlak ayım, dostum; sırdaşım, sahibim, güzeller şâhı sultânım.
Hayatım, her şeyim, ömrüm, Kevser şarabım, cennetim, baharım, güzelim, gündüzüm, sevgilim, gülen gülüm.
Sevincim, sevgim, sohbet ve muhabbet meclisim, kandilim, nûrum, mumum, mandalinam, nârım, portakalım, benim yatak odamım mumu.
Yeşilliğim, şekerim, hazinem, dünya içinde biricik dertsizim, azizim, Yusuf’um, efendim, gönül mısır ’ındaki hânım.
İstanbul’um, Karaman ’ım, Osman ülkesinde memleketlerim, Bedahşan ’ım ve Kıpçağım ve Bağdâd’ım, horâsân ’ım (Bedahşân, Hindistan ile Horosan arasında olup, değerli taşlarıyla tanınmış bir şehir.)
Saçı vavım, kaşı yayım, gözü hasta ve ortalığı karıştıranım, ölürsem kanım boynuna olsun,hey kâfir sevgilim, yardım et.
Çünkü kapında mübâlağa ile övenim, seni her zaman överim, yüreğim kederli gözüm yaşlı, Muhibbi’yim ve hâlimden hoşnudum.
Celîs-i halvetüm vârum habîbüm mâh-ı tâbânum
Enîsüm mahremüm vârum güzeller şâhı sultânum
Hayâtum hâsılum ömrüm şarâb-ı Kevserüm Adnum
Bahârum behçetüm rûzum nigârum verd-i şebîstânum
Neşâtum işetüm bezmüm çerâğum neyyirüm şem’üm
Turunç u nâr u nâencüm benüm şem-i şebistânum
Nebâtum sükkerüm gencüm cihân içinde bî-rencum
Azîzüm Yûsuf um vârum gönül Mısır’ındaki hânu
Stanbul’um Karaman’um diyâr-ı mülket-i Rûm’um
Bedahşân’um ve Kıpçağ’um ve Bağdad’um Horasânum
Saçı vâvum kaşı yâyum gözi pü-fitne bîmârum
Ölürsem boynuna kanun meded hey nâ-müselmânum
Kapunda çünki meddâhum seni medh ederüm dâyim
Yürek pür-gam gözüm pür-nem Muhibbî yemvü hoşhâlüm
GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ
Yalnızlık köşesindeki arkadaşım, efendim, sevgilim, parlak ayım, dostum; sırdaşım, sahibim, güzeller şâhı sultânım.
Hayatım, her şeyim, ömrüm, Kevser şarabım, cennetim, baharım, güzelim, gündüzüm, sevgilim, gülen gülüm.
Sevincim, sevgim, sohbet ve muhabbet meclisim, kandilim, nûrum, mumum, mandalinam, nârım, portakalım, benim yatak odamım mumu.
Yeşilliğim, şekerim, hazinem, dünya içinde biricik dertsizim, azizim, Yusuf’um, efendim, gönül mısır ’ındaki hânım.
İstanbul’um, Karaman ’ım, Osman ülkesinde memleketlerim, Bedahşan ’ım ve Kıpçağım ve Bağdâd’ım, horâsân ’ım (Bedahşân, Hindistan ile Horosan arasında olup, değerli taşlarıyla tanınmış bir şehir.)
Saçı vavım, kaşı yayım, gözü hasta ve ortalığı karıştıranım, ölürsem kanım boynuna olsun,hey kâfir sevgilim, yardım et.
Çünkü kapında mübâlağa ile övenim, seni her zaman överim, yüreğim kederli gözüm yaşlı, Muhibbi’yim ve hâlimden hoşnudum.
