Gul der ber u mey der kef u ma’şûk be kâm est
Sultân-i cihânem be çunin rûz gulâm est
Gû şem’ meyârîd der in cem’ ki imşeb
Der meclis-i mâ mâh-i ruh-i dûst temâm est
Der mezheb-i mâ bâde helâl est velîken
Bîrûy-i tu ey serv-i gulendâm herâm est
Gûşem heme ber kovl-i ney u nağme-i çeng est
Çeşmem heme ber la’l-i leb u gerdiş-i câm est
Der meclis-i mâ ıtr meyâmîz ki mâ râ
Her lahza zi gîsû-yi tu hoşbûy-i meşâm est
Ez çâşnî-yi kand megû hîç u zi şekker
Zan rû ki merâ ez leb-i şîrîn-i tu kâm est
Tâ genc-i gamet der dil-i vîrâne mukîm est
Hemvâre merâ kûy-i harâbât makâm est
Ez neng çi gûî ki merâ nâm zi neng est
Vez nâm çi porsî ki merâ neng zi nâm est
Meyhâre vu sergeşte vu rindîm u nazarbâz
Vankes ki çu mâ nîst derin şehr kudâm est?
Bâ muhtesibem eyb megûîd ki û nîz
Peyveste çu mâ der taleb-i eyş-i mudâm est
Hâfız menişîn bîmey u ma’şûk zemânî
K’eyyâm-i gul u yâsemen u iyd-i siyâm est
Hâfız-ı Şirâzî
Gülşendeyim elde kadehim yar bana râmdır
Bir böyle gül için bana şâhlar gulamdır.
Söyle bu gece bezmimize mum da gerekmez
Bu meclisimiz dost yüzü nûruyla tamamdır.
Mey bizde helâldir ama ey serv-i gülendâm
Sen yoksan eğer demde bize mey de haramdır.
Söz etme bana ardan utançtan adım ardır
Sorma nedir ismim ki utancım bana namdır
Bir böyle gün için bana şâhlar gulamdır.
İranlı şâir Hâfız-ı Şirâzî'den, ''Mefulü mefâîlü mefâîlü feûlün'' vezni ile yazılmış şâhâne bir gazel. Ve bilinmesi gerek ki, ''şâhâne'' kelîmesi Türkceye Farsca'dan geçmiş, ''Şâha ait, krallara lâyık olan'' anlamını ihtiva eder. Hâfız-ı Şirâzî de ilk beyitte buraya çok ince bir dokunuş yapar. Mânâ ehli durumdan haberdârdır. Olmayan ise kokusunu alsa dahi kârdır.
Sultân-i cihânem be çunin rûz gulâm est
Gû şem’ meyârîd der in cem’ ki imşeb
Der meclis-i mâ mâh-i ruh-i dûst temâm est
Der mezheb-i mâ bâde helâl est velîken
Bîrûy-i tu ey serv-i gulendâm herâm est
Gûşem heme ber kovl-i ney u nağme-i çeng est
Çeşmem heme ber la’l-i leb u gerdiş-i câm est
Der meclis-i mâ ıtr meyâmîz ki mâ râ
Her lahza zi gîsû-yi tu hoşbûy-i meşâm est
Ez çâşnî-yi kand megû hîç u zi şekker
Zan rû ki merâ ez leb-i şîrîn-i tu kâm est
Tâ genc-i gamet der dil-i vîrâne mukîm est
Hemvâre merâ kûy-i harâbât makâm est
Ez neng çi gûî ki merâ nâm zi neng est
Vez nâm çi porsî ki merâ neng zi nâm est
Meyhâre vu sergeşte vu rindîm u nazarbâz
Vankes ki çu mâ nîst derin şehr kudâm est?
Bâ muhtesibem eyb megûîd ki û nîz
Peyveste çu mâ der taleb-i eyş-i mudâm est
Hâfız menişîn bîmey u ma’şûk zemânî
K’eyyâm-i gul u yâsemen u iyd-i siyâm est
Hâfız-ı Şirâzî
Gülşendeyim elde kadehim yar bana râmdır
Bir böyle gül için bana şâhlar gulamdır.
Söyle bu gece bezmimize mum da gerekmez
Bu meclisimiz dost yüzü nûruyla tamamdır.
Mey bizde helâldir ama ey serv-i gülendâm
Sen yoksan eğer demde bize mey de haramdır.
Söz etme bana ardan utançtan adım ardır
Sorma nedir ismim ki utancım bana namdır
Bir böyle gün için bana şâhlar gulamdır.
İranlı şâir Hâfız-ı Şirâzî'den, ''Mefulü mefâîlü mefâîlü feûlün'' vezni ile yazılmış şâhâne bir gazel. Ve bilinmesi gerek ki, ''şâhâne'' kelîmesi Türkceye Farsca'dan geçmiş, ''Şâha ait, krallara lâyık olan'' anlamını ihtiva eder. Hâfız-ı Şirâzî de ilk beyitte buraya çok ince bir dokunuş yapar. Mânâ ehli durumdan haberdârdır. Olmayan ise kokusunu alsa dahi kârdır.
