Gençken sperm bankasından alacağım sperm hücreleri ile çocuk sahibi olmayı ciddi ciddi düşünüyordum. Burada bazı yazılanlar gibi hiç bir erkeğin derdiyle uğraşamam diyordum. Hatta bu videoda bahsedilenler gibi bir küçük Y kromozomu hayatımızdan eksik olsa ne olurdu? Hiç. Sonra bir şeyler bir şeyler oldu ve düşüncem değişti. Artık sadece anne olabilmek için babasız bir çocuğu dünyaya getirmeyi doğru bulmuyorum. Anne olmak için benim doğurmadığım, babasız bir çocuğu yetiştirebilirim ama o kadar.
Bir de hanımlar… Evet, kimsenin kimseye ihtiyacı yok. Yani kimse hayatında bir erkek yok diye ölmüyor ve bir erkek tarafından sevilmek, hatta “şımartılmak” şahane bir şey. Her erkek bunu hissettirmiyor ama hissettiğinizde aşık olmayı özlediğiniz kadar böyle sevilmeyi, karşı cinsle hayatı paylaşmayı da özlüyorsunuz.
Sözün özü, mecburen katlanacağız bu Y kromozomuna arkadaş! Fiziksel kısmını halletsek de duygusal ihtiyaç kısmını maalesef onlarsız halletmemiz biraz zor😒
para avcıları üzgün surat 
