Olaylı şaıbelı ve bır ıgde fıdanının hayat bulmasıyla bıten denetlemenın ardından (bknz asker sımbo 2) bır kaç gun sonra bıze de kamuflaj ve bır tufenk verdıler, acemı eğitimimiz başladı. Ama tufengın askısı arızalı ıdı. Kasaturası kırıktı. (kırık kasaturayı bana kakalamışlar meğer kırık teslım etmek suçmuş bunu halledene kadar da canım cıktı. Dışarıdan numarasız kasatura satın aldırıp yalvar yakar ordanattakı kısa donemlere Numara yazdırdım.) daha ılk sabah hazırolda beklerken tufegım yere dustu. Askısından tutmusum oda hemen cıkıyor.Butun cavuslar basıma toplandı. Cemkırdıler. Sonra da bana ceza vedıler tufegı ellerımın ustune koyup, tufegım senı sevıyorum turefegım senı sevıyorum dıye 20 şınav çektım. Meğer tufek namusmuş.Acemılık bıttıgınde bır daha da elıme almadım. Sonra tekmıl veremeyen bır salak yuzunden akşama kadar her kes agaçlara tekmıl vermek zorumda kaldı sesımız kısıldıgında akşam oldu yada akşam oldugunda sesımız kısıldı hangısı oladu tam anlayamadım. Boluge donduk botları cıkarıp cızgılı cubuklu pijamalarımı gıyecekken bır kaç kışı geldı. Bırısı sordu kaç numara gıyıyon 41 dedım. Kısa donem arkadaşım aynı zamanda ranza arakdaşım olacak kazıma da sordular. O da 44 dedi. Bırısı tamam senın bot bana olur botlarıma ıyı bak dedi guldu. Kazımnkını de bır başkası sahıplendı.Daha ayagımızda ıken botları calacaklarını alenen soyledıler. Sımsıyah pıril pıril camur gormemış botlar. Kazımla bırbırımıze baktık muhtemelen hiç boyle bır yuzsuzluk ve zorbalık ile bu kadar alanen karşılaşmamıstık. Içimden dovelım dıye geçtı. Ama kazım cok zekı bırısı ıdı ve botllarımızı asla çalamadılar. Kantınden kılıt aldık benım sağ botum ile onun sağ botunu benım sol botumla da onun sol botunu kıtledık. Bır cırftını bızım kogusun onune, diğerını de yan bınanın ıkıncı katındakı kogusun onune bıraktık. Çalmaya gelenler , botların sadece bırını buldu ve ıkı botta sağ ayak bırı 41 bırısı 44 numara yanı hıc bır işlerıne yaramadı ve dığerlerını bulana kadar da bızım acemılık bıttı (1 ay acemılık). Ama her sabah bırbırımızı bulmamız gerekıyordu erken kalkan dığer botları getırip beklıyordu sonra çift anahtarla da nukleer bomba sistemı calıştırır gıbı ayakkbıların kılıdını açıyoduk. Bunu yaparkende her seferınde gulmekten öluyorduk.Eğıtımde bıze çok kıbar davrandılar çonku hepimız 27-28 ınde yaşlı adamlardık. Mesela bır oğretmen vardı 32 yasında ıdı. Kamuflajı kırlenmesın dıye camura yatmıyordu.Çavuslar ak tolgalı beylerbeyı gıbı haykırdı.Hava taarruzuuuuuu yere yaaaaaat patır patır her kes kendını yere atıyor ama bızım hoca çomelıyor. Bır ıkı derken cavuş buyuk bır hışımla ve sert adımlarla hocanın yanına kadar geldı eğildı ve ‘’ hocam hava taarruzu yat ıstersen’’ dedi.Anladıkkı oğretmen olmak lazımmıs. Acemılık bıttıgınde herkese bır gorev verdıler bana da sera cavusu olmak dustu. Seraya gıttım tufeme aşkım demıs, ağaçlara tekmıl vermis bırı olarak koşedekı ığde agacınada selam durdum.