sena şener sendin düşmanım
Ne düşman bilir, ne kışı sever
Ruhumda cevher, kendim olurdum
Gözlerim kısık, belki de aşık
İçimde bir ışık, derdim olurdun
Git, hadi git, yine git, yine gitme
Gör, ve de bil, bil ki git, yine gitme
Korkarken kendimden, titrerken ellerim
İsterken yarınları seninle, göremedim
Bilirken içini, kaldım hep dışında
İsterken yaşamayı seninle, bilemedim
Sendin, düşmanım
Gittikçe içime kapandım
Çoğu zaman kendimden utandım
Sendin, düşmanım
Ne insan bilir, ne doğru söyler
Sadece bekler, hata bulurdun
Gözlerin açık, kendine aşık
İçimdeki ışık, derdin olurdu
Git, hadi git, yine git, yine gitme
Gör, ve de bil, bil ki git, yine gitme
Korkarken kendimden, titrerken ellerim
İsterken yarınları seninle, göremedim
Bilirken içini, kaldım hep dışında
İsterken yaşamayı seninle, bilemedim
Sendin, düşmanım
Gittikçe içime kapandım
Çoğu zaman kendimden utandım
Sendin, düşmanım
Ne düşman bilir, ne kışı sever
Ruhumda cevher, kendim olurdum
Gözlerim kısık, belki de aşık
İçimde bir ışık, derdim olurdun
Git, hadi git, yine git, yine gitme
Gör, ve de bil, bil ki git, yine gitme
Korkarken kendimden, titrerken ellerim
İsterken yarınları seninle, göremedim
Bilirken içini, kaldım hep dışında
İsterken yaşamayı seninle, bilemedim
Sendin, düşmanım
Gittikçe içime kapandım
Çoğu zaman kendimden utandım
Sendin, düşmanım
Ne insan bilir, ne doğru söyler
Sadece bekler, hata bulurdun
Gözlerin açık, kendine aşık
İçimdeki ışık, derdin olurdu
Git, hadi git, yine git, yine gitme
Gör, ve de bil, bil ki git, yine gitme
Korkarken kendimden, titrerken ellerim
İsterken yarınları seninle, göremedim
Bilirken içini, kaldım hep dışında
İsterken yaşamayı seninle, bilemedim
Sendin, düşmanım
Gittikçe içime kapandım
Çoğu zaman kendimden utandım
Sendin, düşmanım
