Bu da güzel bir özellik ❤️ canım Alcatrazesprilerden karşılıklı olarak anlayabiliyorsak
Ruhunuz var mıdır efenimBir ruh eşim yok. Olacağını da düşünmüyorum
Süreç böyle işliyor bence SüreyyacığımTanimaktan ziyade su soru aklimi kurcaliyor..
Var mi böyle bir sey ya?
Ruh esi?
Bilmiyorum.
Herkese yanlış kişi denk gelmesi imkansız yoksa :))Biri eşleşmeyi bozdu liste kaydı galiba
Insan neden yalniz yapamasin?İnsan yalnız yapabilen bir varlık değil. Yanlış ruhlarla birleştiğinizde onlar ışığınızı emiyor bana göre ama sevgi daha çok patlatıyor insanı.
Kendinizle mutlu olduğunuz, duygularınızı tamir ettiğiniz ve ışık saçtığınız bir anda Ruh emiciler bu ışığı emmek, neşemizi çalmak için adeta yapışır, son umut kırıntısına dek söküp alır ve gider. Sonra yine kendinizi onarma sürecine girip yine neşenizle parladığınızda başka Ruh emicilere tekrar fırsat verir ya da bu defa doğru seçim yapıp Ruh eşinizle ışığınızı birleştirir daha çok parlarsınız
Süreç böyle işliyor bence Süreyyacığım
Bu kendimizi sevgisizliğe mahkum etmek olur. Bana göre sevmek özel bir duygu. Karşımızdaki bu sevgiye layık değilse zaten zaten yerini yadırgarsa çektirip gider Yalnızlık güzeldir daimi yalnızlık kafayı yedirir ben ailem sevdiklerim, arkadaşlarım eşim dostum çocuğum hayvanlarım bilmem nelerim olmadan yaşayabilecek biri değilimInsan neden yalniz yapamasin?
Bir klisenin ardindan mi kosuyoruz, böyle diyerek?
Gayet tabii yalniz yapabilir.
Yalnizligin verdigi özgürlügün kiymetini bilmek lazim.
Bu asirda hicbir sey ömürlük degil artik.
Cikarcilik ve istismarcilik degiminde sana hak veriyorum.
Ama bu cok kompleks bir konu ve ruh ikizi kisvesi altinda degenlendiremem, en azindan ben.
Ben isigimi sacarim her halukarda.
Faydalanan faydalansin ama benim kasilik beklemem ne kadar dogru.?
Yani aktif bir rol almaktan söz ediyorum.
Baglanmak ile gelisiyor bu beklenti.
Baglanmayacaksin..ne ruh ikizi adaylarina ne de herhangi birine.
Ondan ziyade ben inanmiyorum bu Ruh seysine.
ÖLdükten sonra, ruhun tek kaliyor.
Hanimis ikizim diye ortalikta dolasmaz.dd
Bu kendimizi sevgisizliğe mahkum etmek olur. Bana göre sevmek özel bir duygu. Karşımızdaki bu sevgiye layık değilse zaten zaten yerini yadırgarsa çektirip gider Yalnızlık güzeldir daimi yalnızlık kafayı yedirir ben ailem sevdiklerim, arkadaşlarım eşim dostum çocuğum hayvanlarım bilmem nelerim olmadan yaşayabilecek biri değilim
Limit acinca nasil hisediyorsun?Herkese de en başta hep büyük limitler açarım güven ve sevgi anlamında zamanla kendileri bu krediyi düşürür ya da yerini sever kalır
Baglanmak güzel de, bagimlilik kötü.Bağlanmak güzel duygu bence kalp sevilmek ister çünkü onun için var
Yoo yooo..birileri biri kirdi diye küsmeyi kast etmiyorum.Xczv kişileri güvenimizi deldi geçti diye sevgiye küsen, hep tedbirli adım atan bağlanmaktan çekinen neden ben olayım ki? Bence o sevgisizlik, onun problemi. Kendini sevilmeye layık görmediği için batıyor ona bu sevgi, aşağılandığı hor görüldüğü tasmasının sağlama
bağlandığı komutla hareket eden itaatkar durumunda bir ezik olmayı hak ediyorsa siktirsin gitsin. Başkalarının gidişi kalbimdeki var olanı öldürmez ki çiçeğim bunlar benim görüşüm Yani gelecekse yol burada kelebekler çiçekler gidecekse hangi yolu dilerse o oradan devam, benim yolumdaki çiçekler solmayacak
Tatlim yalnizlik esittir sevgisizlik diye matematiksel bir kural yok ki.
Simdi ottan böcekten felsefe kasmiyacagim.ddd
Ama ruhun limiti yok sevme konusunda.
Limit acinca nasil hisediyorsun?
Baglanmak güzel de, bagimlilik kötü.
Yoo yooo..birileri biri kirdi diye küsmeyi kast etmiyorum.
Ve bilhassa asil dilemma su;
Ben seviyorsam duygularima sahip cikiyorum demek ile, hisettigimin aynini almak gibi bir kaide yok ki.
Elmayi seviyorsun diye elma seni sevmek zorunda mi hesabi iste.
Tabii ki ideal olani karsilik almak..ama alamiyorsan da, ya kanayarak devam edersin sevmeye ya da yeni ufuklara acilirsin.
Bunun ruh ikizligi ile alakasi var mi?
Bilmiyorum.
Hayatıma giren herkes o limiti hak ediyor. Sonra bu limitleri kendileri bile isteye düşürdüğü için yavaş yavaş silinmeyi hak ediyorlar. Böylece hiçbir zaman vicdanım sızlamıyor çünkü ben elimden gelen hakkı tanıdım o harcadı bu krediyi ve yok sayılmalı hiç girmemiş gibi
Nereye kadar yalnızlık, ne kadar yalnızlık? Örneğin bazı zamanlar öyle dolarız bunalırız ki bir dağ başı ıssızlığı özlemi belirir dinlesem kendimi huzuru bulsam deriz. Peki nereye kadar o dağın başında mutlu olacağız. Arzu ettiğimiz bu muydu gerçekten kısa süre rahatlattı ya sonra insanın kalbi iletişime sevgiye aç, bunu yalnızken doyuramayız. Dağ bir metafordu bu derece yalnızlık vurgulamadığını biliyorum.
Ve karşılık alamadığımız durumlara gelirsek... Elma beni sevmiyorsa ben artık elma yemem. Sevilmediğim yerde çiçek açamazsın ki. Beni sevmediğini düşündüğüm kişiye zihnimin, kalbimin hiçbir zerresinde yer vermem çünkü boşa ağırlık
Genelde yok sayarım bunu psikolojik bir taktik olarak değil, gerçekten öyle yaparım. Nasıl oluyor bilmiyorum ama hayatıma hiç girmemiş gibi onunla 1 tane dahi anım olmamış gibi tamamen siliniyor
Görüşlerimiz hislerimize göre de değişiyor bana kalırsa
Sana bu şarkıyı bırakıyorum
Bu arada bunları görüntülü konuşalım söz vermiştim ama müsait olamadım ne yazık ki sözü tutacağım inşallah 💋
İçerik sağlayıcı paylaşım sitesi olarak hizmet veren Forumsal.org adresimizde 5651 Sayılı Kanun'un 8. Maddesine ve T.C.K' nın 125. Maddesine göre tüm üyelerimiz yaptıkları paylaşımlardan kendileri sorumludur. Forumsal.org hakkında yapılacak tüm hukuksal şikayetleri Bize Ulaşın linkimizden veya info@forumsal.org mail adresinden bize ulabilirsiniz. Bize ulaşıldıktan en geç 3 (üç) gün içerisinde ilgili kanunlar ve yönetmelikler çerçevesinde tarafımızca incelenerek, gereken işlemler yapılacak ve site yöneticilerimiz tarafından bilgi verilecektir.