Baba ile çocuğu arasında olduğu varsayılan ilişkideki gibi, siyasi iktidarın, kendi başının çaresine bakamazlarmış gibi, vatandaşlarının iyiliğine olacak şekilde hareket etmesi olarak tanımlanabilir .
Paternalist bir toplumda erkek egemenliği vardır; bu egemenlik erkeklerin simgesel koruyucu,müsamahasız yargıç ve güçlü kişi olarak babalık rollerine dayanmaktadır.
Paternalizm daha çok otoriter rejimlerde ya da demokrasi kültürünün çokça yerleşemediği toplumlarda görülebilen bir özelliktir. Türkiye’de de siyasal kültürde devletin “baba”, bazı karizmatik/geleneksel otoriteye sahip liderlerin“baba” portresi çizmeleri bu nedenledir.
Diğer bir ifade ile “baba devlet anlayışı” olarak değerlendirilebilecek paternalizm kavramı Türkiye’deki siyasal kültürü anlamak açısından son derece önemli bir kavramdır.
Paternalist bir toplumda erkek egemenliği vardır; bu egemenlik erkeklerin simgesel koruyucu,müsamahasız yargıç ve güçlü kişi olarak babalık rollerine dayanmaktadır.
Paternalizm daha çok otoriter rejimlerde ya da demokrasi kültürünün çokça yerleşemediği toplumlarda görülebilen bir özelliktir. Türkiye’de de siyasal kültürde devletin “baba”, bazı karizmatik/geleneksel otoriteye sahip liderlerin“baba” portresi çizmeleri bu nedenledir.
Diğer bir ifade ile “baba devlet anlayışı” olarak değerlendirilebilecek paternalizm kavramı Türkiye’deki siyasal kültürü anlamak açısından son derece önemli bir kavramdır.
