Hic bir karsilasma tesadüf degildir. Hatta hic bir düsünce, bakis, algil sezgi de öyle. Hatta bunlari tersi de tesadüf degil. Komsularimiz, alisveris yaptigimiz market, yemek yedigimiz lokanta, yürüdügümüz kaldirim ve orada yanlarindan birer yabanci olarak gecip gittigimiz insanlar, tesadüf gibi görünen karsilasmalar, yolu sordugumuz herhangi biri, hafifce carptigimiz insan, kaldirimda yürürken gecip gidenler buna dahil
Su cektigimiz cesme, bize gülümseyen kücük bir cocuk, önümüzden aniden ucuveren kus…
Gün boyu yasadigimiz en basit olay bile herhangi bir zihinsel, fiziksel, ruhsal yada duygusal bir olayin tetikcisi olur. Kücük yada büyük fark etmez..
Bazen hic hesapta olmayan durumlarin icine cekiliveririz. Hayal bile etmedigimiz olaylari yasarken buluruz kendimizi.
Bir Marti cigligi, bir satici bagirisi, alir götürür bizi yillarca yada yollarca uzaklara..
Hem ögretmen hem de ögrenciyizdir her iliskinin icinde. Dogdugumuz aile, gittigimiz okullar, sira arkadasimiz, sevgilimiz, esimiz, cocugumuz vs. Her iliski, farkli bir yönümüzün aynasidir ve bizler de onlar icin birer aynayiz.
Olaylara bakis acimizi degistirip, farkindaligimiz yükseldikce, durumlari ve iliskileri yasarken, kendimizi ve yasanilanlari gözlemlemeye baslariz ve eger yadasdiklarimiza yüksek idrak ile bakabilmeyi basarirsak, o iliskiyi ya da durumu ne icin yasadigmizi kavrariz.
Dügümlerimize en fazla basan insanlar en iyi ögretmenlerimizdir.
O iliskide kurban olmadigimizi anlar, iliskinin bize neyi ögretmeye calistigini kavrarsak, dersimizi alir ve yolumuza devam ederiz.
Eger bunu yapamazsak, o iliskide ya da durum icinde tutsak olup ya daha agir durumlar yasar ya da daha travmatik durumlari (o dersi alincaya, eksik yönümüzü tamamlayincaya, kendimizi düzeltinceye kadar) tekrar tekrar yasamaya devam ederiz.
Bazen bazi insanlarin hayatina yalnizca katalizör olarak gireriz. Onlarin hayatlarinda degistirmesi gerek durumun dügmesine basar ve sessizce cekiliriz. Yüksek farkindalik icinde kalirsak, yasanilan durumdan etkilenmden, arkamiza bakmadan yolumuza devam ederiz.
Özel olarak; en büyük düsmanimiz en iyi dostumuzdur aslinda. Cünki bizde en büyük degisime neden olur genellikle. Ve her karsilasma kutsaldir. Karsimizdaki insanin tanrisalligini kabul etip o sekilde yaklasirsak, nefreti, öfkeyi, sucluluk duygusunu, o insana karsi sorumlu oldugumuz ve o iliskiye mahkum oldugumuz duygusunu ve kini söküp atariz varligimizdan
Yasadigimiz her durum, tanistigimiz her insan ögretmenimizdir. Ne kadar kisa sürede ögrenirsek ögrenmemiz gerekenleri, karmamizi cözüp, ic huzura, mutlutluga, ideal iliskimize ve ruhsal bütünlüge ulasiriz.
Disarida mucize aramayin, Cünkü mucize SIZSINIZ!
Su cektigimiz cesme, bize gülümseyen kücük bir cocuk, önümüzden aniden ucuveren kus…
Gün boyu yasadigimiz en basit olay bile herhangi bir zihinsel, fiziksel, ruhsal yada duygusal bir olayin tetikcisi olur. Kücük yada büyük fark etmez..
Bazen hic hesapta olmayan durumlarin icine cekiliveririz. Hayal bile etmedigimiz olaylari yasarken buluruz kendimizi.
Bir Marti cigligi, bir satici bagirisi, alir götürür bizi yillarca yada yollarca uzaklara..
Hem ögretmen hem de ögrenciyizdir her iliskinin icinde. Dogdugumuz aile, gittigimiz okullar, sira arkadasimiz, sevgilimiz, esimiz, cocugumuz vs. Her iliski, farkli bir yönümüzün aynasidir ve bizler de onlar icin birer aynayiz.
Olaylara bakis acimizi degistirip, farkindaligimiz yükseldikce, durumlari ve iliskileri yasarken, kendimizi ve yasanilanlari gözlemlemeye baslariz ve eger yadasdiklarimiza yüksek idrak ile bakabilmeyi basarirsak, o iliskiyi ya da durumu ne icin yasadigmizi kavrariz.
Dügümlerimize en fazla basan insanlar en iyi ögretmenlerimizdir.
O iliskide kurban olmadigimizi anlar, iliskinin bize neyi ögretmeye calistigini kavrarsak, dersimizi alir ve yolumuza devam ederiz.
Eger bunu yapamazsak, o iliskide ya da durum icinde tutsak olup ya daha agir durumlar yasar ya da daha travmatik durumlari (o dersi alincaya, eksik yönümüzü tamamlayincaya, kendimizi düzeltinceye kadar) tekrar tekrar yasamaya devam ederiz.
Bazen bazi insanlarin hayatina yalnizca katalizör olarak gireriz. Onlarin hayatlarinda degistirmesi gerek durumun dügmesine basar ve sessizce cekiliriz. Yüksek farkindalik icinde kalirsak, yasanilan durumdan etkilenmden, arkamiza bakmadan yolumuza devam ederiz.
Özel olarak; en büyük düsmanimiz en iyi dostumuzdur aslinda. Cünki bizde en büyük degisime neden olur genellikle. Ve her karsilasma kutsaldir. Karsimizdaki insanin tanrisalligini kabul etip o sekilde yaklasirsak, nefreti, öfkeyi, sucluluk duygusunu, o insana karsi sorumlu oldugumuz ve o iliskiye mahkum oldugumuz duygusunu ve kini söküp atariz varligimizdan
Yasadigimiz her durum, tanistigimiz her insan ögretmenimizdir. Ne kadar kisa sürede ögrenirsek ögrenmemiz gerekenleri, karmamizi cözüp, ic huzura, mutlutluga, ideal iliskimize ve ruhsal bütünlüge ulasiriz.
Disarida mucize aramayin, Cünkü mucize SIZSINIZ!
