sene w.s 5 (windowstan sonra). Zonguldak' taydım o gün Karadenizi izledim. Bir kaç güne okula gitmem gerekiyordu okul da antakyada idi. Bir karar verdim. Neyse organize ettik. Ev arkadaşım A'danada staj yapacağı için evin anahtarını bakkala bırakacaktı. Organizasyon dediğim de bu yani :) bende vermiş oldugum karara göre Zonguldak'tan trene binip Ankara'ya ordan da trenle Adana'ya ordan da İskenderun'a trenle gidip bir de Akdenizi seyredecektim. Neyse yola çıktım Zonguldak Ankara trenine bindim.Fakat yol 10 saat sürdü yorgunluktan bittim o yüzdende Ankara'da bir gece akrabalarımda konakladım ertesi günü Adana trenine bindim oda 11 saat sürdü çok yorgundum bende Adana'da arkadaşalarda bir gece kaldım. Ertesi günü iskenderun trenine bindim iskenderun'da indim Akdenizi seyrettim. Sonrada karayoluyla Antakya'ya geçtim. Valizimle birlikte o sıcak yaz gününde bakkala gittim anahtarı alıp eve gececem. Ama bi baktım bakkal kapalı . Sordum dediler bu gün pazar . Way dedim ya hiç günlere bakmadım napacam ben şimdi. Nerde kalacam derken. Bir arkadaşa rastladım. Oda memlekete gidiyormuş dedim evin anahtarını bana ver de kalayım bir günlüğüne o da olur dedi. Neyse arkadaşın evine gittim akşama kadar her şey iyiydi akşam olunca elektrikler yanmadı. yok yani. Meğer elektirk parasını ödememişler. Neyse o gece karanlıkta geçti. Ertesi günü dedim bakkala gidip kahvaltılık bişeyler alayım. Hem anahtarıda sorarım. Gittim bakkala bir çocuk var. Bakkal yok mu yok dedim hastaneye gitti dedi. Anahtar bıraktı mı dedim haberim yok dedi. eh dedim gelince sorarım. Nevaleleri aldım eve geldim bi baktım kapının anahtarınıda içerde unutmuşum. Tuh ya dedim gene bakkala gittim dedim bana bir bıcak veririmisin kapıda kaldım kapıyı açacam . Çocuk olmaz dedi nerden biliyim kavga etmeyeceğini dedi olm dedim ver şu bıcağı yoksa seni bıçaklarım bak dedim neyse aldım bıcağı kapıyı açmaya çalışırken içerden biri çıktı kapıyı açtı meğer oda benim gibi o evde kalanlardan birinden anahhtarı alıp gelen biriymiş. neyse biz beraber kahvaltı yaptık. Ben sonra gittim gene bakkala dedim anahtarı ver bilmiyom diyo çocuk. neyse 1 saat uğraştan sonra nihayet bakkal geldi anahtarı aldım. kendi evimize çıktım. Sıcak oldugundan dedim bi duş alayım. banyoya girdim su yok. bizimkilerde su parasını ödememişler diye düşündüm. Bende geceleri kendi evimizde (elektrik oldugu için ) gündüzleride arkadaşın evinde kalmaya başladım orda da su vardı. bi süre böyle mekik dokuyarak yaşadım. sonra arkadaşın evine diğer ev arkadaşları gelince anahtarı onlara verdim. Benim çilemde başlamış oldu. hava sıcak ama evde su yok ilerdeki camiden pet şişelere su doldurup valizime tıka basa yerleştirip kan ter içince 4. kattaki evime taşıyıp durdum. bi seferlik getirdiğim su ile yarım yamalak bi duş alabiliyodum ama o suyu getirene kadar zaten canım cıkıyordu. neyse bi şekilde Adanada staj yapan ev arkdaşıma ulaşıp neden su parasını ödemediniz diye sordum oda dediki parayla ilgili bi şey yok sadece aşağıdan vanadan kapattık çünkü alt kata su kaçırıyor. alah belanızı neden söylemediniz ben neler çekiyom biliyonuzmu dedim. ama Yani çekilen çilenin bedelini ödeyen sadece ben oldum. Neyse su da bi şekilde çözülmüştü banyo yapacakken aşağıya inip vanadan açıyom bitince de aşağıya inip vanadan kapatıyordum. Arkadaşlar gelene kadar bütün yaz böyle spor yaptım. Baklava dilimli kaslarım ilk o zaman çıkmaya başladı. O yaz en talihsiz senemdi::::::::)
