Erken Orta Çağ müziği hiç kuşkusuz çok yönlü özelliklere sahipti. Ancak günümüze ulaşan en canlı örnekleri Gregoryen ilahisi olarak adlandırılan, Roma Katolik Kilisesi’nin dinsel ayin müziğiydi. Papa I. Gregory’nin kendisi de bir besteci olduğu için adı, müzik repertuvarına verildi. Dini müziklerin dışında troubadours, trouvères ve minnesänger olarak adlandırılan ozan ve gezginlerin müzik geleneği ortaya çıktı. 14. yüzyıldan sonra balad ve rondo gibi düzenlenmiş formlar kullanılmaya başladı. Dönemin en ünlü bestecileri Guillaume de Machaut ve Francesco Landini’ydi. Org, flüt, çan, zil, viole ve trampetler en çok kullanılan enstrümanlar arasındaydı.
