"Cadı Anna von Pottenstein'ın Efsanesi"

Otuz Yıl Savaşları'nın karanlık günlerinde, açlığın ve korkunun insanların yüreklerini ele geçirdiği bir dönemde, Pottenstein'ın eteklerinde Anna adında bir kadın yaşıyordu. Rüzgarla konuştuğu, ateşe fısıldadığı ve yeni ayda ormanda çıplak dans ettiği söylenirdi. İnsanlar ona cadı diyorlardı ama neredeyse hiç kimse ona yaklaşmaya cesaret edemiyordu.
Kurak bir yazdan sonra bir sonbahar, su ansızın geldi. Püttlach nehrinin taşmasıyla birlikte nehir kıyılarından taşmış, köprüleri sürüklemiş, bodrumlara ve ahırlara kadar ulaşmıştı. “Anna suyu getirdi!” Halk bağırdı. Ve sel suları çekildikten hemen sonra, fırtınalı bir gecede şehir yandı - sanki şeytan onları yönlendirmiş gibi, ateşten diller çatıları yaladı.

Sonunda belediye başkanı Anna'dan henüz bahsetmemişken öldü. Teni siyah lekelerle kaplıydı, nefesi safra doluydu. "Onu zehirledi!" halkı ağlattı. Korku öfkeye, öfke intikama dönüştü.
Sonra demirci öne çıktı; yüzü isten kararmış, gözlerinde yanan bir öfkeyle güçlü bir adamdı. Anna'yı daha çocukken tanıyordu; ama artık sadece söylentiyi biliyordu. Onu demir zincirlerle bağlayıp meclisin önüne getirdi.
"Suyu çağırdı, yangını yönlendirdi, belediye başkanını öldürdü" dedi. "Ben onları suçluyorum - vatandaşlar adına."

Anna sessizdi, gözleri gece kadar karanlıktı. Suçlu muydu yoksa dönemin kurbanı mıydı – bunu bugün kimse bilmiyor. Ama insanlar hâlâ Püttlachtal'da sis garip bir şekilde dans ettiğinde ve rüzgarda duman kokusu olduğunda Anna'nın adalet arayışına geri döndüğünü söylüyorlar.
Frankonya'nın İsviçresi... düşündüğünüzden daha muhteşem!