[BADpoetry] - Piçin Azab-ı Mukaddesi

View: https://www.youtube.com/watch?v=F3fjMy-nGso
şiir: Eren Okur
müzik: Mert Kamiller
video: Erman Kahraman
beat’in sahte bekçilerine saman üstünden diss.

evimin bodrumuna ses sistemi kurmak ve yüksek sesli, kadife sesli, erimiş otoban lastiği sesli beth gibbons terapisi eşliğinde ot içmek istiyordum. pastel renklerle boydan boya kapatılmış bir lunaparkı anımsatan o kirli çocuklar sokağını, o kirli çocuklar sokağındaki kokuşmuş sutyenli bayat kadınları ve çocuklarını ve damarlarını ve çürümüş amlarını istiyordum. uzaylılarla akraba çıkmak, mümkünse bir gezegene başbakan olmak ve çikolata ağacından avazım çıktığı kadar orospu çocuğu peydahlamak istiyordum. güzel bir sevgilim olsun, mümkünse amelie’ye benzesin, ben onu bol bol sikeyim, o beni sevmesin ama mutlu olalım istiyordum. bir babam olsun, kaç annem olduğu hakkında fikir sahibi oluşum ortaokulda üslü sayılar konusunu hatmettiğim zamana denk gelsin ve biraz daha bira, ve biraz daha bira, ve biraz daha ve ağzının burnu kırılmış depozitosuz şişman şişeler istiyordum. peygamber olmak kariyer planlarım arasında yer almıyordu fakat biraz o kafaya, biraz da o ilahi algıya yaklaşmak, damarlarımdan merhamet ve sabır ihsan eylemesini dilenmek ve dünyanın bütün benden olmayan oğlanları yerine benim topum inşaatlara kaçsın istiyordum. bu beni bir bakıma toplumcu bir bakıma yeraltı bir bakıma klişe kılıyor olsa da, bir kaç orospu çocuğunu zengin etmeden bütün bir kusmuğu yarım bir insanlığa armağan etmek tutkusuyla, kainatın bütün palyaçolarının kırmızı tonlarda giyiniyor olması arasında azami bir seçim yapmak ve doktora tezimi otunu pek sevdiğim yenimahalle eşrafına sunmak istiyordum. çocukluğumun ikinci çeyreğinden itibaren sahip olduğuma inandığım bütün kadınların benim evimde ikamet etmesini, saygıdeğer mahalle muhtarımızın, ‘’otuz biri çeker iken algıda bir yağmur ‘’ isimli tiyatral istanbul operasında orkestra şefi olmasını ve bütün ev arkadaşlarımın o orkestrada darbuka çalmasını ve biraz daha ot ya da biraz daha biram olmasını istiyordum.

bütün bir intiharı parçalara bölmenin, ‘’kutsal kitap yazım teknikleri’’ isimli cep kitapçığından arakladığım klişe bir teknik olduğu düşüncesini kafamdan attığım sırada bütün bunlar testislerimin içinde fokur fokur kaynayan düşünce demetlerinden ibaretti. kuantum fiziği, ah siz nasıl diyorsunuz, işte bunu açıklamaya meyilli her ne bok icat ettiyse insanlık; ben onların her birinin karşısında en mükemmel organımla dimdik dururken, onlar viski içmeye ve mümkünse biraz daha viski içmeye ve bir kez daha kıç deliklerindekileri okyanusun öteki amcığında aramaya devam ediyorlardı. bu beni biraz çağdışı biraz yeraltı biraz küçük burjuva biraz orospu çocuğu yapıyor olsa da ben annemi çok seviyorum.

yalanmış ve yalnız kalmış bir haykırmanın kırıntıları arasında izafi bir geleceğe yön vermek özlemi: yaşıtım bütün yalancı peygamberler tarafından kuşkusuz milyon sefer takip edilen, refüjlerindeki porno dergilerden, prezervatiflerden, enjektör ve bebe bisküvilerinden beslenen,
alışılagelmiş, önüne geçilmeyen ve herkesin o göte layık gördüğü siklerden işe yarar hiç bir sperm doğru yumurtaya kapak atamamışken, gittiği yönü geldiği geçitte zanneden saçma sapan bir yol.

-uyumak istiyorum.