Azazil veya Azazel (Aramice (İbranî trans.): רמשנאל, Arapça: عزازل, Azazil, İbranice: עזאזל, Aze'ezel)
Azazil kelimesi, Arapça kökenli bir sözcüktür.[1] Türkçe Şeytan anlamına gelmektedir. Yezidilik'te Yedigün Melek (Haft Raz Haftan)'ın birincisi. Melek Tavus (Tawûsê Melek, Melikê Tawis)'u simgeliyor [kaynak belirtilmeli].
Kabala düşüncesine göre, Enoch kitabında belirtildiği gibi olan ve insan kızlarıyla evlenerek dünyada Nefilim'ler çağını başlatan düşen meleklerin başı. Şeytanın Adem'e secde etme emrinin verilmesinden önceki ismidir. Yahudi geleneğinde de Azazil'den bu şekilde bahsedilmektedir.
İbni Kuteybe'ye göre, İblis'in isimlerinden biridir. Hallac-ı Mansur'a göre de Adem'e secde etmediği için azledilmiştir. Kur'an ve sahih hadis kitaplarında bu isme rastlanılmamaktadır.
İbranice'de El (tanrı) tarafından Azeez (desteklenmiş) anlamına gelir. Yom Kipur gününde mabeddeki hizmette yer alan iki keçiden, halkın günahını yüklenen birinin gönderildiği yer veya meleğin adıdır.
Midraşik anlatımlara göre
Midraş Yalkut'a göre;
Nuh Tufanından sonra putataparlık yayıldı, Tanrı bu duruma çok öfkelendi. İki melek Şamhazai ve Azail Tanrı’ya: Ey evrenin efendisi, dünyayı yarattığında, sana o çok önemsediğin insanın ne mal olduğunu söylemedik mi?
Tanrı: Çok iyi biliyorum ki, eğer dünyanın hükmünü size verseydim, kötü tutkulara kapılıp insanlara karşı zalim olacaktınız.
Melekler: Eğer insanların arasına karışmamız için bize izin verirsen bilgelikle ismini yücelteceğimizi göreceksin.
Tanrı: Gidin ve insanlar arasında yaşayın, size izin veriyorum Çok geçmeden Şamhazai “Ester” isimli genç ve güzel bir kız gördü ve yatma teklifinde bulundu, Kız; Sizin göklere çıkabilmenizi sağlayan o sihirli kelimeyi bana öğretmeden seninle yatamam.
Melek kelimeyi kıza öğretti, kız kelimeyi söyleyerek göğe yükseldi.
Kız kendini ahlaksızlıktan uzak tuttuğu için göklere, Yedi Yıldız’ın arasına yükseldi ve oradan Tanrı’ya övgüler sundu.
Melekler daha da ileri gidip güzel insan kızlarıyla ilişkiler kurdular ve çocukları (Nefilim) oldu.
Azazil kelimesi, Arapça kökenli bir sözcüktür.[1] Türkçe Şeytan anlamına gelmektedir. Yezidilik'te Yedigün Melek (Haft Raz Haftan)'ın birincisi. Melek Tavus (Tawûsê Melek, Melikê Tawis)'u simgeliyor [kaynak belirtilmeli].
Kabala düşüncesine göre, Enoch kitabında belirtildiği gibi olan ve insan kızlarıyla evlenerek dünyada Nefilim'ler çağını başlatan düşen meleklerin başı. Şeytanın Adem'e secde etme emrinin verilmesinden önceki ismidir. Yahudi geleneğinde de Azazil'den bu şekilde bahsedilmektedir.
İbni Kuteybe'ye göre, İblis'in isimlerinden biridir. Hallac-ı Mansur'a göre de Adem'e secde etmediği için azledilmiştir. Kur'an ve sahih hadis kitaplarında bu isme rastlanılmamaktadır.
İbranice'de El (tanrı) tarafından Azeez (desteklenmiş) anlamına gelir. Yom Kipur gününde mabeddeki hizmette yer alan iki keçiden, halkın günahını yüklenen birinin gönderildiği yer veya meleğin adıdır.
Midraşik anlatımlara göre
Midraş Yalkut'a göre;
Nuh Tufanından sonra putataparlık yayıldı, Tanrı bu duruma çok öfkelendi. İki melek Şamhazai ve Azail Tanrı’ya: Ey evrenin efendisi, dünyayı yarattığında, sana o çok önemsediğin insanın ne mal olduğunu söylemedik mi?
Tanrı: Çok iyi biliyorum ki, eğer dünyanın hükmünü size verseydim, kötü tutkulara kapılıp insanlara karşı zalim olacaktınız.
Melekler: Eğer insanların arasına karışmamız için bize izin verirsen bilgelikle ismini yücelteceğimizi göreceksin.
Tanrı: Gidin ve insanlar arasında yaşayın, size izin veriyorum Çok geçmeden Şamhazai “Ester” isimli genç ve güzel bir kız gördü ve yatma teklifinde bulundu, Kız; Sizin göklere çıkabilmenizi sağlayan o sihirli kelimeyi bana öğretmeden seninle yatamam.
Melek kelimeyi kıza öğretti, kız kelimeyi söyleyerek göğe yükseldi.
Kız kendini ahlaksızlıktan uzak tuttuğu için göklere, Yedi Yıldız’ın arasına yükseldi ve oradan Tanrı’ya övgüler sundu.
Melekler daha da ileri gidip güzel insan kızlarıyla ilişkiler kurdular ve çocukları (Nefilim) oldu.