Ağaç dalı veya bakır çubuk kullanarak yeraltındaki suyu tespit edebildiğini iddia eden bazı insanlar, kimi zaman haberlerde yer bulabiliyor.
Peki bu yöntem gerçekten işe yarıyor mu, yoksa bir safsatadan mı ibaret?
Genellikle çiftçilerin Y veya L şeklinde çubukları kullanarak su bulmaya çalıştığı, dowsing denilen bu yönteme dünyanın pek çok yerinde rastlanıyor.
MÖ 1300'lü yıllarda Mezopotamya'da dahi kullanıldığı biliniyor.
Radyestezi (ışımduyu) sayesinde yapılabildiği iddia edilen bu ilginç tekniği sadece özel yeteneği olan kişilerin uygulayabileceği söyleniyor. Yani dal veya çubuğun kendiliğinden kalkmadığı, yeraltındaki nesnenin enerji alanlarıyla insan vucudundaki titreşim alanlarının eşdeğer rezonansa girmesiyle bu tespitin yapılabildiği iddia ediliyor.
Bilimsel araştırmalarda bu yöntemin işe yaradığı kanıtlanamadı.
ABD'de yapılan bir araştırmada, bu yöntemle su bulabildiğini iddia eden 27 kişinin derinlik ve miktar gibi konularda başarısız olduğu görüldü. Bir jeolog ve mühendis ise aynı arazide farklı noktalarda suyun derinliğini başarıyla tespit edebildiler.
Norveç'te de konuyla ilgili büyük ölçekli bir deney yapıldı
Radyestezi yeteneği olduğunu iddia eden 25 kişi, birbirlerinden habersiz bir şekilde aynı alanda arama yaptı. Deney sonunda hepsinin de farklı yerleri gösterdiği görüldü.
Yeraltı su kaynakları çok fazla yerde bulunur, sadece yeterince derine kazmak önemlidir. Ayrıca çiftçiler arazileri tanıma konusunda yeteneklidirler ve ister istemez bu noktalara yönelirler. Toprağın daha nemli olması, bitki sıklığının fazla olması gibi işaretler onları bu noktalara çeker.
Kararsız denge adı verilen bir biçimde tutulduğu için küçük bilinçsiz hareketler bile çubuğu kolayca hareket ettirebilmektedir. Bir "umma anı" bile bunda etkili olabilir. Günümüzde bu yöntemin hâlâ devam ediyor olmasında "Yüzyıllardır yapıldığına göre eski insanların bir bildiği vardır" düşüncesi de oldukça etkili.
Peki bu yöntem gerçekten işe yarıyor mu, yoksa bir safsatadan mı ibaret?
Genellikle çiftçilerin Y veya L şeklinde çubukları kullanarak su bulmaya çalıştığı, dowsing denilen bu yönteme dünyanın pek çok yerinde rastlanıyor.
MÖ 1300'lü yıllarda Mezopotamya'da dahi kullanıldığı biliniyor.
Radyestezi (ışımduyu) sayesinde yapılabildiği iddia edilen bu ilginç tekniği sadece özel yeteneği olan kişilerin uygulayabileceği söyleniyor. Yani dal veya çubuğun kendiliğinden kalkmadığı, yeraltındaki nesnenin enerji alanlarıyla insan vucudundaki titreşim alanlarının eşdeğer rezonansa girmesiyle bu tespitin yapılabildiği iddia ediliyor.
Bilimsel araştırmalarda bu yöntemin işe yaradığı kanıtlanamadı.
ABD'de yapılan bir araştırmada, bu yöntemle su bulabildiğini iddia eden 27 kişinin derinlik ve miktar gibi konularda başarısız olduğu görüldü. Bir jeolog ve mühendis ise aynı arazide farklı noktalarda suyun derinliğini başarıyla tespit edebildiler.
Norveç'te de konuyla ilgili büyük ölçekli bir deney yapıldı
Radyestezi yeteneği olduğunu iddia eden 25 kişi, birbirlerinden habersiz bir şekilde aynı alanda arama yaptı. Deney sonunda hepsinin de farklı yerleri gösterdiği görüldü.
Yeraltı su kaynakları çok fazla yerde bulunur, sadece yeterince derine kazmak önemlidir. Ayrıca çiftçiler arazileri tanıma konusunda yeteneklidirler ve ister istemez bu noktalara yönelirler. Toprağın daha nemli olması, bitki sıklığının fazla olması gibi işaretler onları bu noktalara çeker.
Kararsız denge adı verilen bir biçimde tutulduğu için küçük bilinçsiz hareketler bile çubuğu kolayca hareket ettirebilmektedir. Bir "umma anı" bile bunda etkili olabilir. Günümüzde bu yöntemin hâlâ devam ediyor olmasında "Yüzyıllardır yapıldığına göre eski insanların bir bildiği vardır" düşüncesi de oldukça etkili.
