1811 Komisyonları Planı (İngilizcesi: The Commissioners' Plan of 1811) New York Eyalet Yönetimi tarafından 1811 yılında kabul edilen, Manhattan’ın 14. Cadde ile Washington Heights bölgeleri arasındaki bölümün imarı ve arsa satışını planlayan bir imar planıdır.
Bu imar planının en bilinen özelliği ızgara sistemin kullanılmasıdır. Bazı tarihçiler bu metodu son derece ileri görüşçülük ve vizyon sahibi olmak olarak överlerken; bazıları da eski şehirlerde olan düzensiz cadde biçimlerine kıyasla bu sistemin tipik ve monoton olduğu eleştirisini getirmişlerdir.
Manhattan’ın önemli bir kısmını kaplayan, Sekizinci Cadde ile Beşinci Cadde’lerin 59. Cadde ve 110. Caddelerinin kesiştiği yerde yer alan Central Park bu imar planında yer almamaktadır. Bu parka imar planında 1853’e kadar yer verilmemiştir. Bu imar planında Central Park dışında, görece daha küçük çaplı değişiklikler de yapılmıştır. Mesela 23. Cadde ile 33. Caddeler arasında yer alan ve Parade adı verilen bir park da plana sonradan eklenmiştir.
Bu imar planının en bilinen özelliği ızgara sistemin kullanılmasıdır. Bazı tarihçiler bu metodu son derece ileri görüşçülük ve vizyon sahibi olmak olarak överlerken; bazıları da eski şehirlerde olan düzensiz cadde biçimlerine kıyasla bu sistemin tipik ve monoton olduğu eleştirisini getirmişlerdir.
Manhattan’ın önemli bir kısmını kaplayan, Sekizinci Cadde ile Beşinci Cadde’lerin 59. Cadde ve 110. Caddelerinin kesiştiği yerde yer alan Central Park bu imar planında yer almamaktadır. Bu parka imar planında 1853’e kadar yer verilmemiştir. Bu imar planında Central Park dışında, görece daha küçük çaplı değişiklikler de yapılmıştır. Mesela 23. Cadde ile 33. Caddeler arasında yer alan ve Parade adı verilen bir park da plana sonradan eklenmiştir.
